Mirjam

We zitten aan tafel met de kinderen. Een aantal kinderen van rond de 1,5 jaar oud in de open stoelen, een aantal kleintjes rond de 1 zitten in de dichte stoelen en de baby’s chillen lekker in de wippers. Hoe zal het eetmoment vandaag gaan?

Zijn de kinderen ‘hangry’?
Mijn collega geeft Nola de fles en ik dek de tafel. Rayan van nog geen 1 jaar oud weet waarom wij aan tafel zitten. Nu Rayan niet meer zijn aandacht op zijn spel en het speelgoed heeft gericht, richt hij natuurlijk zijn aandacht op het eetmoment. Rayan begint plotseling te schreeuwen, want het duurt nu al te lang voordat hij van dat lekkere broodje mag smullen. Ik vraag de aandacht van Rayan door zijn naam te noemen, het ‘Ssst’-gebaar te laten zien, te zeggen dat we nog even moeten wachten en zing een liedje om het wachten leuker te maken. Rayan begint al met zijn schoudertjes heen en weer te bewegen en te swingen.

We gaan echt bijna eten…
Mila van bijna 2 jaar oud heeft een bekertje van het speelkeukentje meegenomen naar de tafel. Zij vindt het leuk om volwassenen na te doen en poppen te verzorgen. Ze heeft ook een jonger broertje. Nu zit Alan van 1 jaar oud naast haar. Alan is blij, want we zitten lekker rustig en gezellig met elkaar aan tafel en gaan zo eten. Alan wijst naar de eetspulletjes, zegt enthousiast ‘Te!’ en kijkt naar Mila. Mila ziet het als een mooi moment om het bekertje op Alan zijn lippen te plaatsen en hem zogenaamd drinken te geven. Alan probeert er een ‘slokje’ uit te nemen. Ik begin meteen te glimlachen en zeg ‘Wat lief van jou, Mila.’

Aan de andere kant van de tafel vanuit de wipper waar Tebbe van 8 maanden oud in zit, hoor ik ineens een beetje gegiechel (‘Ch, h, ch, h’). Ik kijk Tebbe aan en hij mij en ik hoor en zie hem heel schattig schaterlachen en trappelen. Nu hoor ik nog harder ‘Ch, h, ch, h!’ De kinderen hebben er zin in! Ik geef ze groot gelijk, want dit is een hartstikke fijn moment waarop wij kunnen genieten van de gezelligheid van elkaar en natuurlijk het eten.

Aan tafellllll!
We hebben verschillend verantwoord en lekker beleg voor op de boterhammen (zuivelspread, groentespread, fruitspread, geitenkaas, appelstroop, boterhamworst, kipfilet, …) en wij laten de kinderen al kiezen zodra ze een voorkeur kunnen hebben. Kinderen kunnen hun keuze al laten zien door langer naar het ene beleg te kijken dan naar het andere beleg. Mochten ze er even niet uit kunnen komen, dan vragen we bijvoorbeeld: ‘Welke wil je; stroop of jam?’

Verantwoord lunchen met elkaar
Daarnaast mogen de kinderen groente naar hartenlust eten (tomaat, paprika, komkommer, avocado, …) en melk, (fruit)water of thee drinken. We bieden weleens nieuw eten aan waar ze dan eerst een klein stukje van mogen proeven en dan zie je hoe ze op die nieuwe smaakjes reageren. Na een stukje citroen is het geweldig om te zien hoe (verschillend) de reacties van de kinderen zijn.

Zodra de kinderen zelf hun broodje vast kunnen houden, geven we de broodstukjes in hun hand, zodat ze zelf het eten kunnen ontdekken. Het is heel mooi om te zien hoe ze het eten ontdekken en steeds een stapje verder durven te gaan. Ze krijgen hierdoor zelfvertrouwen, omdat ze iets zelf kunnen doen waarmee ze daadwerkelijk iets bereiken. Net zoals dat Mila het erg leuk vindt om zelf haar broodje te mogen smeren of zelfs andere kinderen kan helpen, zoals Alan. Dit soort tafelmomenten zijn keer op keer weer een feestje.

Begin 2018 ben ik begonnen met blogs schrijven voor de website www.werkenbijpartou.nl. Dit is een website van Partou met als doel aan enthousiaste mensen te laten zien hoe het is om bij Partou te werken en welke vacatures er zijn.
In mijn blogs schrijf ik over leuke momenten/hoogtepunten die ik meemaak in mijn werk.