Mirjam

Uitvallen met Long Covid is naar, heftig, je gunt het niemand. Maar het is ook; gedwongen stilstaan, tijd voor bezinning, aanleiding tot positieve veranderingen in je leven. Mirjam (28) kreeg corona in december 2020 en stelde haar grenzen bij: “Toen ik leerde om minder van mezelf te verwachten, kwamen er meer meevallers waardoor ik gelukkiger werd.” Dit is haar verhaal. Over vallen, accepteren, de juiste keuzes maken en weer opstaan.

Achteraf gaat het eigenlijk al een beetje mis vóórdat Mirjam corona krijgt. Haar drukke baan in de kinderopvang is al drukker dan normaal door de coronasituatie en dan valt er ook nog een collega weg. Er komt veel op haar bord: meer administratie, meer contact met ouders, meer regelwerk en vanwege de veranderingen hebben de kinderen ook extra aandacht nodig. Het vraagt zo veel van haar dat ze fysieke klachten krijgt.

De coronabesmetting die ze daarbij te verwerken krijgt, hakt er stevig in.

”Ik werd flink ziek, dit herkende ik niet van mijn lichaam. Ik pikte wel vaker iets op in de kinderopvang, maar niet zoals dit.”

Na twee weken gaat ze uit isolatie. “Toen dacht ik, dan ga ik alles weer doen. Maar thuis merkte ik al bij de kleinste dingetjes dat dat zwaar was, zoals douchen. Mijn hart deed raar bij inspanning, soms sloeg het wel tien keer achter elkaar een slag over.” Ook heeft ze hevige pijn, vooral in haar bovenbenen en heupen.

Ze zoekt hulp bij een fysiotherapeut en een ergotherapeut. Samen stellen ze Mirjams basisniveau vast. Dat ligt tot haar schrik erg laag. Mirjam slingert het eerste halfjaar heen en weer van hoop naar frustratie.

”Ik werd alleen maar afgeremd en deed nog niet eens de helft van wat ik gewend ben. Ik deed oefeningen die niet normaal zijn voor iemand van mijn leeftijd.”

Ze voelt zelf in eerste instantie weinig vooruitgang. Maar erover praten helpt. Zeker als iemand ineens tegen haar zegt: ‘Dus je doet al meer dan eerst!’ waardoor Mirjam zich realiseert dat ze inderdaad echt vooruit is gegaan.

“Ik bleef toen mijn best doen om meer te kunnen en daar heb ik mij op gefocust. Ik probeerde dingen uit. Wat wél werkt, fijn. Wat nog niet werkt, oké, nog even geduld. Het begin van mijn herstel was frustrerend omdat ik teveel van mezelf bleef verwachten. Dan komen er teleurstellingen. Toen ik leerde om minder van mezelf te verwachten, kwamen er meer meevallers waardoor ik gelukkiger werd.”

”Ik leerde op een andere manier leven. Ik ben gaan genieten van de rust, de wandelingetjes, de vogels en de bloemen zoals ik dat nooit eerder in mijn leven ervaren heb.”

“Niet meer naar Tivoli voor een concert, geen festival meer, minder mensen, minder dingen. In het voorjaar ben ik een weekend naar Texel geweest, achterop de motor bij mijn vriend in plaats van zelf motorrijden. Lekker op pad geweest met de verrekijker. In het najaar gingen we naar Frankrijk en kon ik weer zelf rijden, maar wel minder ver per dag dan we gewend waren. Het is nu allemaal wat minimalistischer maar ik kan weer genieten zoals ik eerst kon. Het valt ook anderen op dat ik weer steeds meer de oude ben; mijn enthousiasme en humor komen weer terug. Ik merk dat zij daar ook blij van worden.”

Ook in haar werk in de kinderopvang heeft ze een belangrijke switch gemaakt. Ze heeft haar vaste groep opgegeven om in plaats daarvan in te vallen op verschillende groepen. Dat betekent minder randwerkzaamheden, meer tijd met de kinderen. “Het was daarvoor echt teveel, en ik wilde het allemaal heel goed doen. Door corona moest ik terug naar nul. Zo ben ik mijn grenzen opnieuw gaan opbouwen en hoe ik het nu doe past het veel beter.” In december 2021, een jaar na de besmetting, werkt Mirjam inmiddels weer 22 uur per week. Ze verwacht over een paar maanden haar volledige uren (32) weer te halen.

”De grootste en moeilijkste les van corona is volgens mij: heel veel accepteren.”

“Accepteren waar je grens ligt. Accepteren dat je misschien moeilijke keuzes moet maken. Dit is hét moment om even stil te staan bij wat je echt wilt, waar je nu gelukkig van wordt. Na een periode met veel tegenslagen kan je uiteindelijk juist sterker worden en je doet in korte tijd veel levenservaring op. Gebruik dit voor later en geef het de tijd, heel veel tijd.”

Het interview met Mirjam vond plaats in december 2021

Zie mijn verhaal ook op https://coronaplein.nu/ervaringen/persoonlijke-verhalen/de-impact-van-corona-op-mirjam-het-positieve-van-gedwongen-stilstaan
Dit verhaal heb ik samen met de redactie van coronaplein geschreven na mijn eigen ingezonden verhaal en een interview met een aardige vrijwilliger van de website www.coronaplein.nu.
Zie op deze website ook verhalen van andere lotgenoten.